De Ibanez WH-10v1

Wanneer het gaat over iconische wah-pedalen, noemen de meeste gitaristen de Cry Baby of Vox wahs—maar voor een bepaalde groep fanaten staat de Ibanez WH-10v1 in een klasse apart. Voor het eerst uitgebracht in 1987, was de WH-10v1 vanaf het begin al een ongewone wah: een plastic behuizing, een eigenzinnige frequentiesweep en een actieve schakeling die hem onderscheidde van de rest. Ooit afgedaan door toonpuristen, is het nu een gewilde vintage parel—vooral dankzij één specifieke artiest...

De eerste WH-10

De WH-10v1 verscheen eind jaren '80, in een periode waarin Ibanez volop experimenteerde met pedaalontwerpen. In plaats van het bekende pad te volgen van merken als Dunlop of Vox, koos Ibanez voor innovatie. De WH-10 was een van de eerste actieve wah-pedalen, wat betekent dat hij een voorversterker bevatte om het signaal te boosten—vooral handig bij het schakelen tussen cleane en distortion tonen.

De originele productie liep tot begin jaren '90 en werd daarna stopgezet, deels vanwege tegenvallende verkoopcijfers en deels vanwege de kwetsbaarheid van de grijze plastic behuizing, die niet gebouwd was voor het zware tourleven. Maar in de jaren daarna groeide het pedaal uit tot een cultfavoriet.

John Frusciante

De reputatie van het pedaal steeg explosief dankzij John Frusciante van de Red Hot Chili Peppers, die het veelvuldig gebruikte op albums zoals Blood Sugar Sex Magik en Californication. Zijn expressieve, stemachtige wah-klanken op nummers als “Dani California” en “Sir Psycho Sexy” hielpen de WH-10 een legendarische status te geven.

Frusciante waardeerde de WH-10 om zijn uitgesproken middenfrequenties, brede frequentiesweep en unieke toonkarakteristiek—allemaal factoren die zijn spel lieten opvallen. Toen eenmaal bekend werd dat zijn sound verbonden was aan dit moeilijk te vinden pedaal, schoot de vraag omhoog.

Belangrijke kenmerken

De WH-10 verschilt van de meeste wahs. Allereerst heeft hij een actief circuit. Dat betekent dat hij een ingebouwde buffer en boost-circuit bevat, wat zorgt voor een sterker uitgangssignaal en bijzonder goed werkt in setups met veel gain.

Zoals te zien is op de afbeelding, bevat de WH-10 een schakelaar waarmee je kunt kiezen tussen de Guitar- en Bass-modus. Deze functie maakt het een van de weinige wahs die voor beide instrumenten ontworpen zijn. De Bass-modus biedt een bredere sweep en betere weergave van lage frequenties.

Een ander belangrijk kenmerk is de Depth-knop. Met deze draaiknop kun je de intensiteit van de sweep instellen, om zo de aanwezigheid van de wah in je signaal te regelen.

V1, V2, V3

Er zijn enkele opvallende verschillen tussen de versies die Ibanez heeft uitgebracht. De v1 maakte zijn debuut eind jaren ’80, met een plastic behuizing en een karakteristieke toon. In 2009 bracht Ibanez de WH-10 opnieuw uit als de v2—nu met een robuustere metalen behuizing. Hoewel de basis van het circuit gelijk bleef, zorgde het gebruik van andere componenten voor een iets andere toon. Sommige gebruikers merken ook verschillen op in sweep en het gevoel van respons.

De v3 kwam in 2021 op de markt en was bedoeld om de toon van de v1 nog beter te benaderen dan de v2 deed. Deze versie introduceerde ook de mogelijkheid om te schakelen tussen true bypass en buffered mode.

Een klassieker

De Ibanez WH-10v1 is meer dan een eigenzinnig voetnootje in de geschiedenis van pedalen—het is een toonicoon met een trouwe aanhang. Of je nu Frusciante’s expressieve funktinten nastreeft of gewoon een wah wilt die zich onderscheidt van de massa, de v1 levert een klankkarakter dat moeilijk te evenaren is. Hoewel de v2 en v3 solide en tourbestendig zijn, blijven veel puristen op jacht naar het origineel vanwege zijn onmiskenbare vibe.